ditissimus

ditissimus
1.
dīves, ĭtis, and dīs, dīte (v. seq. b), adj. [perh. root div-, gleam; Gr. dios; Lat. divus, dies], rich (cf.: pecuniosus, beatus, locuples, opulens, opulentus).
I.
dīves (class. and freq.; the nom. and acc. of the neutr. plur. do not occur; cf. Neue Formenl. 2, 51, v.
(β).
infra; abl. sing. usually divite, e. g. Plaut. Cist. 2, 1, 56; Hor. C. 4, 8, 5; id. Ep. 2, 2, 31; id. A. P. 409; Ov. Am. 1, 10, 53; id. M. 5, 49; Quint. 4, 2, 95; 7, 4, 23 et saep.:

diviti,

Plin. 3, 1, 3, § 7; 7, 29, 30, § 108):

ubi dives blande appellat pauperem,

Plaut. Aul. 2, 2, 7;

opp. pauper,

id. ib. 2, 2, 19; 49; id. Cist. 2, 1, 56; id. Men. 4, 2, 9; id. Poen. 3, 1, 13 et saep.:

quem intelligimus divitem? etc.,

Cic. Par. 6, 1:

solos sapientes esse, si mendicissimi, divites,

id. Mur. 29 fin.;

so opp. mendici,

id. Phil. 8, 3, 9 et saep.: Crassus, cum cognomine dives tum copiis, id. Off. 2, 16, 57; cf.:

Fufidius Dives agris, dives positis in fenore nummis,

Hor. S. 1, 2, 13; id. A. P. 421; so with abl.:

pecore et multa tellure,

id. Epod. 15, 19:

antiquo censu,

id. S. 2, 3, 169:

Lare,

id. ib. 2, 5, 14:

amico Hercule,

id. ib. 2, 6, 12:

auro,

Curt. 8, 5, 3; Just. 44, 3, 5; 44, 1, 7; cf.

Liv. Praef. § 11: bubus,

Ov. M. 15, 12:

dote,

id. H. 11, 100 et saep.:

dives pecoris nivei,

Verg. E. 2, 20; so with gen.:

opum,

id. G. 2, 468; id. A. 1, 14; 2, 22; Ov. F. 3, 570:

armenti,

id. H. 9, 91:

equum pictae vestis et auri,

Verg. A. 9, 26:

artium,

Hor. C. 4, 8, 5 et saep.:

dives ab omni armento,

Val. Fl. 6, 204.—
B.
Transf., of things.
1.
Rich, sumptuous, costly, splendid, precious:

animus hominis dives, non arca appellari solet,

Cic. Par. 6, 1, 44:

Capua,

Verg. G. 2, 224:

Anagnia,

id. ib. 7, 684:

Achaia,

Ov. M. 8, 268:

ager,

Verg. A. 7, 262:

ramus,

id. ib. 6, 195:

mensae,

Hor. S. 2, 4, 87:

lingua,

id. Ep. 2, 2, 121:

vena,

id. A. P. 409 et saep.:

templum donis dives,

Liv. 45, 28:

Africa triumphis,

Verg. A. 4, 38: Mantua avis, id. id. 10, 201:

terra amomo,

Ov. M. 10, 307 et saep.:

dives opis natura suae,

Hor. S. 1, 2, 74.—
2.
Abundant, plentiful ( poet. ):

dives copia fiendi,

Ov. Trist. 3, 1, 102; cf.

stipendia,

Liv. 21, 43, 9.
2.
dīs, neutr. dite (mostly poet.;

in prose very rare before the Aug. per.): dis quidem esses,

Ter. Ad. 5, 1, 8:

dite solum,

Val. Fl. 2, 296:

hujus ditis aedes,

Ter. Ad. 4, 2, 42; so,

ditis domus,

Hor. Epod. 2, 65:

diti placitura magistro,

Tib. 2, 5, 35:

ditem hostem,

Liv. 9, 40:

ditem,

Ter. Heaut. 3, 3, 48; id. Phorm. 4, 3, 48; Suet. Galb. 3:

diti de pectore,

Lucr. 1, 414:

in diti domo,

Liv. 42, 34, 3:

patre diti,

Nep. Att. 1, 2:

quam estis maxume potentes, dites, fortunati, etc.,

Ter. Ad. 3, 4, 57; so,

dites,

Tib. 1, 1, 78; 3, 6, 13; Hor. C. 1, 7, 9; Sil. 3, 673:

Persarum campi,

Curt. 3, 25, 10:

terrae,

Tac. A. 4, 55:

delubra ditia donis,

Ov. M. 2, 77; so,

opulenta ac ditia stipendia,

Liv. 21, 43:

pectora ditum,

Sen. Herc. Oet. 649;

for which: regem ditium Mycenarum,

Aus. Grat. Act. 59:

ditibus indulgent epulis,

Stat. Th. 5, 187:

ditibus promissis,

Sil. 3, 512.—
b.
Comp.
(α).
dīvĭtior (most freq. in prose and poetry, except Hor., v. seq. b), Plaut. Aul. 5, 2; id. Ps. 5, 2, 24; Ter. Ph. 1, 1, 8; Lucr. 5, 1114; Cic. Rep. 1, 17, 28; 1, 32; id. Lael. 16, 58; id. de Or. 3, 48, 185; id. Par. 6, 3, 49; Ov. H. 16, 34; id. M. 6, 452 al.—
(β).
dītior, Liv. Praef. § 11; Hor. S. 1, 1, 40; 1, 5, 91; 1, 9, 51; 2, 7, 52; Sil. 13, 684; Stat. Th. 3, 481; Gell. 4, 1, 1.—
c.
Sup.
(α).
dīvĭtissimus (good prose), Cic. Off. 2, 17; id. Div. 1, 36; id. Par. 6, 2, 48; Nep. Alcib. 2; id. Phoc. 1, 2; Sen. Contr. 2, 9, 7; Curt. 4, 4, 24.—
(β).
dītissimus (mostly poet. and in post-Aug. prose), Verg. G. 2, 136; id. A. 1, 343; 7, 537; 9, 360; 10, 563; Ov. M. 5, 129; Val. Fl. 5, 123; Sil. 3, 397; Aus. Epigr. 54 (twice); * Caes. B. G. 1, 2, 1; Nep. Alcib. 2, 1; Liv. 9, 31; 17, 14; 10, 46; Suet. Ner. 9. — Adv.: dītĭus, more richly or splendidly (post-Aug. and very rare):

ditius habitare,

Stat. S. 1, 5, 31.— Sup.:

ditissime domos exornare,

App. de Deo Socr. p. 54, 14.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • Poecilarcys ditissimus — Poecilarcys ditissimus …   Wikipédia en Français

  • Priapus — For the ancient city in Asia Minor, see Karabiga. Priapus Fresco of Priapus, House of the Vettii, Pompeii. Minor rustic fertility god, protector of flocks, fruit plants, bees and gardens …   Wikipedia

  • Projet:Tunisie/Index — Accueil   Portail   Suivi …   Wikipédia en Français

  • ALCISTHENES — I. ALCISTHENES Archon Athenis, Olymp. 102. annô 1. II. ALCISTHENES Sybarita ditissimus, cuius mentio fit in mirabilibus Aristotelis. Nisi forte legendum Antisthenes …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ANTIOCHUS — I. ANTIOCHUS Alexandrinus, de Poetis egit, qui in media Comoedia perstringuntur. Athenaeus. l. 11. c. 9. II. ANTIOCHUS Ascalonita, ex Academia vetere, dicendi peritissimus, Luculli, Ciceronis, et Bruti praeceptor. Strabo l. 16. Plut in Lucullo,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARGANTHONIUS — Rex Tartessi, quem Plin. l. 7. c. 48. ait vixisle 120. annos. Silius autem 300. qui eius meminit l. 3. v. 396. Arganthoniacos armat Carteta nepotes; Rex proavus fuit humani ditissimus aevi, Ter denos decies emensus belliger annos. Ideoque Bochart …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ATTALUS III — ATTALUS III. Pergami Rex, cognomine Philopatov, fil. Eumenis II. pecuniâ, et splendidâ abundantique supellectile ditissimus. Plin. l. 8. c. 48. Popert. l. 3. El. 17. v. 12. Nec sit in Attalico mors mea nixa toro. Hic a Populo Romano donatus est… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CINYRAS — vir qurdam ditissimus, cuius opes abiêre in proverbium; Cinyrae opes. Vide infra. Item Phoeniciae Rex, cuius regia Byblos civitas fuit, teste Strab. l. 16. Tertiu Rex Cypri, Cilicis filius, qui cum Myrrha filia sua, nutricis astutiâ, ignarus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CRASSUS (M.) — M. CRASSUS P. Crassi Censoris filius, Romanorum omnium ditissimus: Negavit quempiam divitem habendum, qui annuô reditu exercitum alere non posset. Hic sub Cinna Marioque, in Hispaniam se recepit, ubi apud Vibium octo menses latuit, hinc in Africa …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CROESUS — Rex Lydorum, ex Mermnadis, quae Dynastia fuit III. quintus, et ultimus, Alyattae fil. omnium, quos hominum memoria celebrat, ditissimus. Unde etiam hodie, cum immensas opes significare volumus, Craesi Divitias dicim us. Ovid. l. 4. De Ponto, Ep.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DORYLAS — I. DORYLAS Centaurus. Ovid. Metam. l. 12. v. 30. Additus his Dorylas: qui tempor a tecta gerebat. II. DORYLAS Nasamon quidam potentissimus, unus ex iis, qui Perseo in aula Cephei vim inferre conati ab illo sunt interfecti. Ovid. l. 5. Metam v.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”